Ένα αρχαιολογικό αίνιγμα δύο αιώνων φαίνεται πως βρήκε τη λύση του. Τα πρώτα ίχνη του χώρου, όπου είχε τρέξει με το άρμα του ο Ηνίοχος, ο σταρ του δελφικού Αρχαιολογικού Μουσείου, άρχισαν...να ξετυλίγουν το κουβάρι της Ιστορίας, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Πάνος Βαλαβάνης.
Η λύση φαίνεται ότι βρισκόταν σε ένα βιβλίο του 1923 που είχε γράψει ο δημοσιογράφος και τυπογράφος από την Άμφισσα, Θεοχάρης Μελισσάρης. «Εκείνος ήταν ο πρώτος που ταύτισε τη θέση του ιπποδρόμου και όχι εγώ», λέει ο Πάνος Βαλαβάνης.
Εκείνος ο ιστοριοδίφης λοιπόν υποδείκνυε πως ο ιππόδρομος έπρεπε να βρίσκεται στη δυτική πλευρά του ελαιώνα της Ιτέας, περίπου 1 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης, ανάμεσα στη λοφοσειρά Κεφαλή και στις προς Ανατολάς υπώρειες των Αγίων Αναργύρων και του Γλα.
Στη δυτική πλευρά του ελαιώνα της Ιτέας, στη θέση Γωνιά, πάνω από 1 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης, ανάμεσα στη λοφοσειρά Κεφαλή και στις προς Ανατολάς υπώρειες των Αγίων Αναργύρων (εκτός φωτογραφίας) και του Γλα, τοποθετείται ο Ιππόδρομος των αρχαίων Δελφών (μήκους 600 μ. και πλάτους έως 100 μ.), μερικά χιλιόμετρα μακριά από το Μαντείο. Δυτικά και πάνω από τον Ιππόδρομο βρίσκεται η Κεφαλή και βορειοανατολικά ο Γλας.
Στο σημείο εκείνο σχηματίζεται ένας επιμήκης επίπεδος χώρος μήκους περίπου 600 μ. και πλάτους 80 έως 100 μ., διαστάσεις που ταιριάζουν και με τους ρωμαϊκούς ιπποδρόμους. Οι τρεις λόφοι που περιβάλλουν τον χώρο, δε, είναι ιδανικοί για να φιλοξενήσουν τους θεατές.
Τα σχεδόν τέλεια γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τους αρχαίους επιμήκεις τοίχους από μεγάλους ογκόλιθους που εντοπίστηκαν στα άκρα της νότιας και δυτικής πλευράς της κονίστρας ενισχύουν ακόμη περισσότερο την άποψη του καθηγητή.
Πώς λοιπόν θα αποκαλυφθεί αν όντως στην τραυματισμένη από τη λειτουργία ενός γειτονικού λατομείου κι ενός εργοστασίου περιοχή κρύβεται ο χαμένος ιππόδρομος των Δελφών;
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τη Γαλλική Σχολή, προγραμματίζει τοπογραφική, γεωλογική και αρχαιολογική έρευνα, ενώ ταυτοχρόνως γίνεται προσπάθεια να αλλάξει το καθεστώς αρχαιολογικού ελέγχου της συγκεκριμένης θέσης, ώστε να μετατραπεί σε ζώνη απολύτου προστασίας, διότι «μόνον έτσι θα γίνει η σταδιακή ανάκτηση της εικόνας ενός από τα σημαντικότερα μνημεία της δελφικής τοπογραφίας», καταλήγει ο Πάνος Βαλαβάνης.
Το μυστήριο του αρματοδρόμουΟ νεαρός ηνίοχος είχε επιλεγεί από έναν αριστοκράτη αρματοδρόμο για να οδηγήσει το άρμα του, όπως συνηθιζόταν. Ποιος ήταν όμως ο αρματοδρόμος - νικητής; Η ταυτότητα του νικητή στους αγώνες του 478 (ή 474) π.Χ. δεν είναι βέβαιη καθώς στη φθαρμένη επιγραφή αναφέρεται το όνομα του Πολύζαλου, τυράννου της Γέλας. Οι επιστήμονες όμως δεν είναι βέβαιοι αν πρόκειται για αφιέρωμα του Πολύζαλου για τη δική του νίκη ή για του αδελφού του Ιέρωνα, τυράννου των Συρακουσών. Διχογνωμία υπάρχει και για τον καλλιτέχνη που φιλοτέχνησε το γλυπτό με επικρατέστερο τον σπουδαίο χαλκοπλάστη Πυθαγόρα από τη Σάμο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου