ΑΦΙΕΡΩΜΑ
–ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
09 Δεκεμβρίου 1935 , ημέρα
εορτής της Αγίας Άννης , ο ποταμός Πλειστός ξεχειλίζει και το νερό ορμά σε μέρος του τότε χωριού.
Το ύψος του νερού πάνω από 1, 5 μέτρο συμπαρασύρει σπίτια που καταστράφηκαν. Τα
θεμέλια των σπιτιών ήταν πέτρινα (περίπου 1 μέτρο) και στη συνέχεια
πλίθινα.
Η περιοχή που επλήγη άσχημα ήταν «η
περιοχή όπου υπήρχαν το σπίτι του Ευσταθίου Καστρίτη (σήμερα Βορριέϊκα, Οικονομέϊκα),
Χρήστου Παπαϊωάννου, Μανιέϊκα, οικία Δρίβα ,Βρουζέϊκα, οικία Σταμάτη Μακρή , οικία Γεωργίου Καπαρέλη, Παν. Καστρίτη , οικία Ξηρομερίτη, οικία
Ιωάννη Λαϊου, ) ».
Χαρακτηριστική
η μαρτυρία κατοίκου όπου στην οικία Σπύρου
Ξηρομερίτη, Προέδρου του χωριού το 1935, η κυρά Σοφία παίρνει τα παιδιά και τα
μεταφέρει στο γειτονικό σπίτι της Ευθυμίας Ματζώραινας , παρατσούκλι α΄ συζύγου
της Γεωργίου Καπαρέλη (Μαντζώρος) και μετέπειτα σύζυγος Γεωργίου Μακεδώνα (κληροδότημα).
50
άνδρες ερχόμενοι από το μέρος του κληροδοτήματος Δημητρίου Πλατή ( δημόσιος
χώρος –καφενείο) δεμένοι με σχοινιά προσπάθησαν να σώσουν τα παιδιά που
βρίσκονταν στον α΄ όροφο του σπιτιού από τη θεομηνία, το οποίο υπέστη ζημιά στη
βόρεια μεριά και το καλυβάκι που υπήρχαν ζώα , στην αυλή του σπιτιού.
Επίσης
οι δύο κόρες του Χρήστου Παπαϊωάννου , Μαριώ και Ευθυμία παρασύρθηκαν από το
πολύ νερό και ευτυχώς που μπροστά τους βρέθηκε ένα πατητήρι και πιάστηκαν και
έτσι έφτασαν στο Καλυβέϊκο σπίτι , δίπλα
στο σπίτι Ευάγγελου Χαραμή. Η Ευθυμία μάλιστα από την πλημμύρα και μετά ήταν
κουφή.
Στη
συνέχεια το νερό «άνοιξε» αφού βρήκε σπίτια στο διάβα του και η στάθμη του
νερού έπεσε.
Μοναδικό
θύμα της ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ένας ναύτης του Πολεμικού ναυτικού , ο Αρίστος που παρότι τον είχαν προειδοποιήσει για τον κίνδυνο
, τον αψήφησε , δεν τον υπολόγισε και διασχίζοντας την Ευθ. Δεδούση από τα
Κουκιέϊκα δυστυχώς πνίγηκε. Ο Αρίστος διέμενε στην οικία Ιωάννη και Ασημούλας
Κουλοβατιανού (το γένος Καπαρέλη).
Μετά
την πλημμύρα ξεκινά η ανοικοδόμηση του χωριού και το μεγάλωμά του σιγά- σιγά.
Γεγονός
είναι ότι συνέβησαν ζημιές και η θεομηνία σταμάτησε στην κατεδάφιση των σπιτιών
και στο μοναδικό θύμα. Ίσως η θεϊκή
παρέμβαση έσωσε τον οικισμό από τα
χειρότερα.
Η
ημερομηνία 09 Δεκεμβρίου 1935 αποτελεί ιστορικό σημείο της
Νεότερης Κίρρας , όπως διηγούνται οι παλιοί και οφείλουν να μαθαίνουν οι
νεότερες γενιές.
ΟΜΑΔΑ
ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΚΙΡΡΑΣ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου