Έλυσε τη σιωπή του ο συμπατριώτης μας που ζει εδώ και μια δεκαετία στη λίμνη του Μόρνου απομονωμένος από τον έξω κόσμο. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο χρυσοψαράνθρωπος μας μίλησε για τη ζωή στη λίμνη, για το casting του Batman, για το διδακτορικό του και για τα όνειρα του για το μέλλον.
F.T:Δεν σου κρύβω ότι δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο με κεφάλι ψαριού.
ΧΡ: Κι εγώ μη νομίζεις όταν με πρωτοείδα στον καθρέφτη μετά την επέμβαση έμεινα μαλάκας.
F.T: Τι σε έκανε να πάρεις αυτή την απόφαση?
ΧΡ: Όταν ήμουν 5 χρονών ο αδερφός μου βασάνιζε το χρυσόψαρο που είχαμε στο ενυδρείο. Ήμουν μικρός και δεν έφτανα να το ταίσω. Το αγαπούσα πολύ αλλά αυτός πολλές φορές το άφηνε να λιμοκτονεί μέχρι που πέθανε από ασιτία. Αυτό με σημάδεψε βαθιά ,τόσο που ορκίστηκα να αφιερωθώ στη μελέτη των ψαριών και την ζωή τους. Τελείωσα το διδακτορικό μου στη Μασαχουσέτη στην Ψυχολογία Ψαριών το 1999 και σαν διδακτορική διατριβή επέλεξα το θέμα «Ψυχική και φυσική ζωή των χρυσόψαρων.» Είχα όμως τύψεις πολλές επειδή δεν έκανα κάτι να αποτρέψω το θάνατο του αγαπημένου μου χρυσόψαρου και σε συνδυασμό με τον καθηγητή που μου έλεγε επίμονα πως αν δεν ζήσεις κάτι δεν ξέρεις πως είναι ,πήρα την απόφαση. Έτσι επισκέφτηκα τον Dr. Fisher ο οποίος ανέλαβε την μετατροπή του κεφαλιού μου σε κεφάλι χρυσόψαρου με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Τέλοσπάντων το αποτέλεσμα που βλέπεις είναι αυτό , αλλά όσο περίεργο κι αν φαίνεται με βοήθησε να καταλάβω όντως την ζωή ενός χρυσόψαρου μιας και έζησα μέσα σε λίμνες κατά τη διάρκεια της εργασίας , έτρωγα φύκια κι άλλα μικρά ψάρια .Έζησα μέχρι και σε ένα τεράστιο ενυδρείο σε μια πλούσια βίλα στο Κολοράντο, εκεί ήμουν φυλακισμένος ουσιαστικά και έτρωγα χημικές τροφές .Μετά από την ολοκλήρωση του διδακτορικού απομονώθηκα εδώ στη λίμνη του Μόρνου όπου ζω ειρηνικά τα τελευταία 10 χρόνια.
F.Τ: Με το casting του Batman τι έγινε?
ΧΡ: Τώρα για την καινούρια ταινία Σκοτεινός Ιππότης που έγινε ,μου πρότειναν το ρόλο του κακού στο έργο. Εγώ δεν είχα πρόβλημα αλλά υπήρχαν σκηνές που μου ζητούσαν να πέσω στη θάλασσα κι εγώ βεβαίως αρνήθηκα .Εμείς τα χρυσόψαρα δεν ζούμε σε θαλασσινό νερό.
F.T. Κρίμα ακούγεται σαν ευκαιρία ζωής, αλλά καταλαβαίνω .Εδώ η ζωή στον Μόρνο πως είναι? Είσαι ευτυχισμένος? Τι όνειρα κάνεις?
XΡ:Εδώ η ζωή είναι απλή, επικοινωνώ συνέχεια με τη φύση μαγειρεύω και τρώω μαζί με πουλιά και ψάρια φυκιόσουπα , πίτες με πλαγκτόν ,τηγανητά αυγά αετών ,αγνές τροφές. Τη θορυβώδη ζωή στην πόλη δεν μπορώ να την καταλάβω. Η ευτυχία για μένα είναι να ανοίγεις τα βράγχια σου και να αναπνέεις το ηλιοβασίλεμα με όλη τη δύναμη της ψυχής, συντροφιά με μια γοργόνα.
F.T :Μα οι γοργόνες δεν ζουν σε λίμνες!
ΧΡ:Το ξέρω μα αυτό είναι το όνειρο μου ,να φτιάξω ένα ενυδρείο με θαλασσινό νερό εδώ στην όχθη και να μένει μέσα μια γοργόνα από το Αιγαίο. Είναι δύσκολο αλλά η αγάπη αξίζει.
F.T: Σε ευχαριστώ φίλε μου να ‘σαι καλά!
ΧΡ: Εγώ σας ευχαριστώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου